Κόλπα Καρδιτσιώτικα…

Ο θείος ο Σωτήρης, βέρος Καρδιτσιώτης, είχε αποφασίσει κάποτε να έλθει από την Καρδίτσα στην πρωτεύουσα για αγορά μιας 14άρας τηλεόρασης. Νόμιζε ότι θα την έβρισκε πιο φθηνή στην Αθήνα. Και φυσικά μας αγγάρεψε να τον συνοδεύσουμε. Καταπίνοντας την ντροπή που υπάρχει πάντα μέσα σου όταν συνοδεύεις έναν ενοχλητικό, κουτοπόνηρο επαρχιώτη στα καταστήματα, δεχθήκαμε – θέλοντας και μη. «Θα πάμε σε ένα μαγαζί που την έχω βρει φτηνότερα από παντού αυτή την Philips» (ήθελε και Philips ο Καρδιτσιώτης) μας είπε ο θείος. Ωστόσο, ο θείος ο Σωτήρης δεν αγόρασε αμέσως την μικρή τηλεόραση. Ήθελε να κάνει και τα παζάρια του. «Θα μου τη δώκεις σε μια καλύτερη τιμή!» είπε στον πωλητή. «Δυστυχώς, κύριε, δεν γίνεται. Αυτή είναι η τελική τιμή» απάντησε ο ευγενής υπάλληλος, χαμογελώντας, αναφερόμενος στην πράγματι χαμηλότατη τιμή. «Κάνε μου μια καλύτερη τιμή, γιατί θα πάω παρακάτου που την έχουν και φθηνότερα!» ανταπάντησε ο θείος ο Σωτήρης, με τυπικά Καρδιτσιώτικο τρόπο. «Τότε να πάτε παρακάτω, κύριε, να την πάρετε φθηνότερα» ήταν τα λόγια του (έτοιμου να εκραγεί από το πρήξιμο) υπαλλήλου. «Καλά, θα τηνε πάρω. Κι ας την έχεις ακριβή. Που να πηγαίνω τώρα παρακάτου…» ήλθε η τελική απόκριση του θείου του Σωτήρη, του Καρδιτσιώτη, με την τυπική, στενοκέφαλη και κουτοπόνηρη νοοτροπία της επαρχίας· του θείου του Σωτήρη, με την τυπική, στενοκέφαλη και κουτοπόνηρη νοοτροπία της Καρδίτσας!