Γιαννούλα: «Κι αν δεν θα ’χουμε λεφτά, θα ’χουμ’ Έρωτα!»

Πήρε θέση η Γιαννούλα απ’ τα Καλυβάκια Καρδίτσας αναφανδόν υπέρ του ΟΧΙ. Δεν είχε άλλη επιλογή. Μια τέτοια απόφαση αποτελούσε μονόδρομο. Χρόνια τώρα την είχε απορροφήσει η «πολιτική». Μπροστάρισσα στους λαϊκούς αγώνες· με συμμετοχή σε ούλες τις λαϊκές «συλλογικότητες». Μονάχα στην πολιτική «διαπάλη», έστω και στην Καρδιτσιώτικη εκδοχή της, έβρισκε ένα νόημα στη ζωή· μια ταυτότητα. Και είχε παραμελήσει όλα τ’ άλλα. Ακόμη και το σώμα της ανέδιδε μια δυσώδη αφροντισιά – άλουστη, με αιδοίο, μασχάλες και ποδάρια να ζέχνουν. Η καθαριότητα, άλλωστε, ήταν μια μπουρζουάδικη συνήθεια. Κι αυτή ήταν αγωνίστρια. Τώρα, περισσότερο παρά ποτέ, δεν ήταν ώρα για σκέψη. Τώρα ήταν ώρα για στράτευση! Ο μαζοπολτός των ΝΑΙ και των ΟΧΙ έπαιρνε και πάλι θέση. Για να διαδώσει ο καθένας τη σοφία του. Θα έπαιρνε θέση κι αυτή. Γιατί γνώριζε καλά τα δεδομένα. Και ήταν έτοιμη –πανέτοιμη θα έλεγε κανείς–  για μπόλικον αγώνα! Και το διακήρυσσε σε όλα τα στέκια της Καρδίτσας, σθεναρά: «Να πούμε ένα μεγάλο Ουόχι! Ουόχι σ’ αυτούς που κλέβουν τη δημοκρατία μας! Ουόχι σ’ αυτούς που κλέβουν τα όνειρά μας! Ας πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας. Κι ας διώξουμε τον φόβο. Γιατί, κι αν δεν θα ’χουμε λεφτά, θα ’χουμε Έρωτα! Έρωτα κι Αγώνα για μια ζωή γεμάτη λευτεριά και περηφάνια!».

Ποτάμι Καρδίτσας: «Να μείν’με πάση θυσία στην Ιβρόπ’!»

Αναβρασμό προκαλούν οι εξελίξεις ακόμη και στους κατά τεκμήριο ψύχραιμους ετούτης της χώρας, τους εκσυγχρονιστές, τους πολιτισμένους –  εκείνους που μόνον προς Ευρώπη ξέρουν να κοιτούν. Το Ποτάμι, και πιο συγκεκριμένα του Πουτάμι Καρδίτσας, δεν μπορεί να μασήσει τα λόγια του. Ούτε και να λειτουργήσει πια με ψυχραιμία. Νιώθει πως το πνίγει το δίκιο. Αφού η κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. «Ιμείς, στου Πουτάμ’, καταδικάζουμε οριζόντια και κάθετα τα παιχνίδια της κυβέρν’σης. Και στην κάλπη τής έχουμ’ άσκημα χαμπέρια. Ούλοι ιμείς, οι Ιβρουπαίοι της Ιλλάδ’ς, οι Ιβρουπαίοι της Καρδίτσας, δηλώνουμ’ απερίφαστα ότι θα ψηφίσουμε ΝΑΙ. Γιατί πρέπει να μείν’με πάση θυσία στην Ιβρόπ’!». Αυτά τα σκληρά κι αδιαπραγμάτευτα λόγια ακούγονται από το Πουτάμι, από ένα κόμμα που, τόσο στα θέματα Ευρώπης όσο και γενικότερα, δεν έχει μάθει να αστειεύεται.

Να δούμε τι λέει και η Κατσαβριά!

Ετούτες τις κρίσιμες ώρες, που τα «πάντα κρέμουνται από μια κλωστή» («κυριολεκτικά», που λένε και οι δημοσιογράφοι), οφείλουμε να ακούσουμε τις φωνές που γνωρίζουν τα πράματα, τις φωνές που έχουν κάτι να πουν. Μια τέτοια φωνή, δίχως αμφιβολία, είναι και η βουλευτής («βουλεύτρια» ή «βουλευτίνα», σύμφωνα με την ορολογία του κόμματός της), η περίφημη Κατσαβριά. Τι λέει ετούτη η σημαντική «βουλεύτρια»;  Με έκτακτη ανακοίνωσή της, ζητά να κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα! – αυτό είναι το κάλεσμα της Καρδιτσιώτισας. Ελπίδα ούμπερ άλλες! – όχι κι άσκημη πρόταση! Η Κατσαβριά, η βουλευτής της επαρχίας, προτείνει επίσης μιαν έντιμη περπατησά· δημοκρατική, πέρα κι έξω από εκμεταλλεύσεις. «Να διαβούμε τον δρόμο της δημοκρατίας γράφοντας νέες λαμπρές σελίδες στην ιστορία της Ελλάδας και της Ευρώπης!». Έλα ωρέ Κατσαβριά! Έλα ωρέ γλυκιά θείτσα απ’ την Καρδίτσα! Τόλμησε να διαφωτίσεις τον Λαό! Τόλμησε να ξεστομίσεις τις μεγάλες αλήθειες πόχει ανάγκη ο τόπος! 

Σύμφωνος και ο Βάιος Βαρελάς με την απόφαση του πρωθυπουργού!

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί η Καρδίτσα τις κρίσιμες εξελίξεις. Βέβαια, από σήμερα το πρωί κυρίως άρχισαν οι συζητήσεις και οι ανταλλαγές απόψεων, αφού τα γεγονότα άρχισαν μεν να σκάνε το ένα μετά το άλλο από αργά ψες το βράδυ, όταν όμως οι περισσότεροι Καρδιτσιώτες κοιμόντουσαν (κυριολεκτικά – και όχι μόνον μεταφορικά). Πολλοί ήσαν εκείνοι που, με έκδηλη αγωνία στο πρόσωπο, απευθύνθηκαν πρωί-πρωί στους τοπικούς καθοδηγητές της κοινής γνώμης, και πιο συγκεκριμένα στον πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Βάιο Βαρελά, το σημαντικό αυτό πολιτικό στέλεχος. «Ο Βάιος θα ξέρει. Πρέπει να ξέρει!» έλεγαν. Οι απόψεις του Βάιου, που ακούστηκαν κάπως σαν χρησμός, έδειξαν ευτυχώς να καθησυχάζουν τους Καρδιτσαίους. «Ο Βάιος ο Βαρελάς συμφωνεί με την απόφαση του πρωθυπουργού! Άρα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι!» έλεγαν κανα-δυο-τρεις που είχαν το προνόμιο να τον συναντήσουν και να ανταλλάξουν μια-δυο κουβέντες μαζί του. Κάτι που, προσώρας τουλάχιστον, δείχνει, όπως είναι φυσικό, να καθησυχάζει τον τοπικό πληθυσμό. 

«Χώρισα Καρδιτσιώτη γιατί ήθελε να με γαμεί βλάχικα!»

Η Αποστολία από τη Μακεδονία είχε πολλά χρόνια να νιώσει τη χαρά ενός άντρα – τόσο στα σκέλια της όσο και στην καρδιά της. Με πολλήν δυσκολία, και ύστερα από αμέτρητα χρόνια (ούτε η ίδια μπορούσε να θυμηθεί πόσα), κατάφερε και βρήκε έναν. Εντελώς τυχαία, μέσα σ’ ένα λεωφορείο στα ΚΤΕΛ. Ήταν Καρδιτσιώτης και τον έλεγαν Θωμά – Θωμάς ο Καρδιτσιώτης, το λοιπόν. Δεν της πολυάρεσε αρχικά. Ούτε σε εμφάνιση ούτε σε τρόπους. Τι να κάμεις, όμως, που είχε την ανάγκη ενός άνδρα. Κι έγιναν από κείνη τη μέρα ζευγάρι. Ένα τίμιο ζευγαράκι που προσπαθούσε να ζήσει με αξιοπρέπεια και κάποια ψήγματα ευτυχίας. Η Αποστολία, όμως, μετά από δυο μήνες, τον εχώρισε. Το αποφάσισε όχι με ευκολία. Διότι ήξευρε πόσο δύσκολο θα ήταν να εύρει έναν άλλον άνδρα. Παρ’ όλα αυτά, προέβη στην αποφασιστική ενέργεια. Η εξήγηση που έδωκε ήταν διαφωτιστική: «Ζητούσε συνέχεια ο Θωμάς πήδημα απ’ τον κώλο! Δεν μπορούσα συνέχεια αυτή τη δουλειά. Παράλληλα, απάνω στον έρωτα, ήθελε να με λούζει με προστυχόλογα, που μου τα έλεγε μάλιστα με βλάχικη Καρδιτσιώτικη προφορά! Ήταν φρίκη. Επίσης ίδρωνε – ίδρωνε πολύ!» είπε, ευρισκόμενη σε κατάσταση απόγνωσης, η Αποστολία. Δεν είχε, καταπώς φαίνεται, την αναγκαία υπομονή να αποδεχτεί τον Θωμά, τον αυθεντικό αυτόν άνδρα απ’ την Καρδίτσα, έτσι όπως είναι, χωρίς ψευτοεξωραϊσμούς· δίχως φτιασιδώματα.

Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας: «Οι λύσεις θα έρθουν μόνο μέσα από τη διεκδίκηση!»

 

Παρέμβαση του (σημαντικού) Συλλόγου Γυναικών Καρδίτσας – ενός συλλόγου με πολύχρονη (πάνου από τριάντα χρόνια!) παρουσία στα Καρδιτσιώτικα πράματα! Πόσους και πόσους αγώνες δεν έχει δώσει ο σημαντικός ετούτος Σύλλογος… Πόσες και πόσες μάχες δεν έχει κερδίσει… Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: Μητρότητα, ίσα δικαιώματα, σεβασμό μέσα στο γάμο και δεν συμμαζεύεται. Τώρα, όμως, ο παρεμβατικός Καρδιτσιώτικος σύλλογος με επίκεντρο τη γυναίκα βρήκε την αφορμή για μια νέα παρέμβαση: την υπόθεση των παιδικών σταθμών. Που πρέπει να γίνουν πιο θετικοί στη λειτουργία τους, πιο ανοιχτοί στα πλατιά, λαϊκά στρώματα, πιο δημοκρατικοί. Πιο σωστοί. Και πρότεινε, με το χέρι στην καρδιά και με μια ειλικρίνεια που συγκινεί, διεκδίκηση – περσότερη διεκδίκηση! Διεκδίκηση από ούλα τα λαϊκά στρώματα για ένα καλύτερο αύριο στον χώρο των παιδικών σταθμών. Μολονότι σημασία δεν έχει το συγκεκριμένο θέμα, αφού το πνεύμα του Συλλόγου, ανεξαρτήτως αντικειμένου διεκδίκησης, παραμένει σταθερά και αμετακίνητα το ίδιο. «Να σηκώσει κεφάλι ο Λαός! Η λύση θα έρθει μόνο μέσα από τη διεκδίκηση!» λένε μέλη του Συλλόγου Γυναικών Καρδίτσας. Και ποιος μπορεί να αρνηθεί την ορθότητα του αγωνιστικού ετούτου καλέσματος.

«Βάιο, χάσαμε!»

Αγωνίστρια ήταν η Παναγιώτα. Αγωνίστρια από τις λίγες. Στον δρόμο πάντα της Αριστεράς, πολεμώντας για δικαιώματα, για δημοκρατία, για χτύπημα της «εκμετάλλευσης αθρώπου από άθρωπο». Τι κι αν ήταν Καρδιτσιώτισα… Εκείνη πίστευε πως οι αγώνες της μέτραγαν. Και μάλιστα μέτραγαν πολύ. Από το αριστερό μετερίζι έδινε πάντα τους αγώνες της η Παναγιώτα. Και τώρα, που με την ψήφο της ήρθε το «πρώτη φορά Αριστερά», είχε αναθαρρήσει. Είχε ανασάνει. Αναπτερώθηκαν οι ελπίδες για μια διακυβέρνηση δημοκρατική, που θα δώκει λεφτά σε κάθε κατατρεγμένο. Αυτό έλεγε τα βράδια στα τσιπουράδικα, καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες τσίπουρου και μαλαματίνας και στρίβοντας αμέτρητα τσιγάρα. Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, με τις βαριές προτάσεις της αριστερής κυβέρνησης, κάπως σαν την πλήγωσαν. Κάπως σαν να την απογοήτευσαν. Κάπως σαν να της  έκαμψαν το ηθικό. Κι έτσι, γιομάτη οργή κι απογοήτευση, γύρισε και είπε, ψες το βράδυ, στον επίσης αριστερό αγωνιστή σύντροφό της, με τον οποίον, όλα αυτά τα χρόνια έδωσαν δυνατούς προοδευτικούς αγώνες: «Βάιο, χάσαμε!». Ωστόσο, και παρά την απογοήτευση, μια αριστερή, μια ντούρα αριστερή/προοδευτική, απ’ τους αγώνες δεν παραιτείται. Ποτέ. Γιατί υπάρχουν πολλά μέτωπα ακόμα, αμόλυντα από τους συμβιβασμούς της εξουσίας (ρατσισμός, ανισότητες, καταστροφή του περιβάλλοντος), στα οποία μπορεί να δώκει σκληρούς κι αυθεντικούς αγώνες για την πολυπόθητη επανάσταση, γιατί την πολυαναμενόμενη αλλαγή. Να δώκει αγώνες τόσο αυτή όσο και ο σύντροφός της, ο Βάιος. Ναι, το παιχνίδι δεν είχε οριστικά χαθεί.

Σπυρούλα η Καρδιτσιώτισα: «Θέλω να έχω λόγο!»

Αχ, η Σπυρούλα! Το κορίτσι αυτό από την Καρδίτσα, το έντιμο και καλοκάγαθο αυτό κορίτσι, που όλο και κάτι θέλει. Η επιθυμία –τυγχάνει πολύ γνωστό  αυτό– είναι συνδεδεμένη με την ύπαρξη της Σπυρούλας. Ίσως και γιατί ποτέ στη ζωή της δεν μπόρεσε να έχει αυτό που πραγματικά επιθυμούσε· αυτό για το οποίο εφλέγετο η καρδιά της. Τώρα, προτεραιότητα στον κατάλογο των επιθυμιών της νεαρής Καρδιτσιώτισας είναι το να μπορεί να μιλά! «Θέλω να έχω λόγο! Να μπορώ να μιλώ για οποιοδήποτε θέμα! Χωρίς απαγορεύσεις! Δίχως περιορισμούς! Να μπορώ να μιλώ και να εισακούομαι!» λέει με λαχτάρα η Σπυρούλα. Αλλά συνάμα και με πίκρα. Με πίκρα, αφού νιώθει ότι η φωνή της δεν ακούγεται αρκετά. Ούτε και κανέναν, καταπώς φαίνεται, ενδιαφέρει. Δίκαιο το αίτημα της Σπυρούλας. Στο πνεύμα της εποχής. Να μιλήσει θέλει η Καρδιτσιώτισα. Να αποκτήσει κι αυτή φωνή. Και να ακουστεί. Να ακουστεί από το στόμα της αυτό που καίει σα λάβα μέσα στην ψυχή της. Γιατί πρέπει να ακουστούν ακόμη περσσότερο, ακόμη πιο δυνατά, και οι απλοί άνθρωποι.

Αγωνιούν οι Καρδιτσομαγουλιώτες! Αγωνιούν οι Έλληνες!

Κρίσιμες οι μέρες, κρίσιμες οι ώρες. Και στην Καρδιτσομαγούλα η αγωνία έχει φτάσει στο κατακόρυφο. «Τι θα γενεί απόψε; Τι θα συμβεί απόψε μωρέ;» ρωτούν με αγωνία οι Καρδιτσιώτες της Καρδιτσομαγούλας. «Θα χάσουμε τα λεφτά μας; Θα πλερώσουμε περισσότερους φόρους; Θα μας διώξουν από την Ευρώπη; Μήπως να φύγουμε μόνοι μας;» αναρωτιούνται. Οι ερμηνείες δίνουν και παίρνουν. Καθώς και οι προβλέψεις. Οι Καρδιτσομαγουλιώτες συζητούν ασταμάτητα στα καφενεία και στα «φαγάδικα». Καταθέτοντας τις δικές τους βεβαιότητες. Νομίζοντας ότι ξέρουν τα δεδομένα. Το πιστεύουν βαθιά. Όπως, άλλωστε, και οι pundits, εγχώριοι και διεθνείς, που τους διαμορφώνουν. «Συμβιβασμός ή ρήξη;» – ιδού το δίλημμα. Το δίλημμα πάνω στο οποίο τοποθετούνται και οι Καρδιτσομαγουλιώτες, είτε υπέρ είτε κατά, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι Πανέλληνες και αλλοεθνείς, αλλά και οι έγκυρες «ελίτ» τους. Έτσι αντιλαμβάνονται τα πράγματα κυβερνώντες και κυβερνώμενοι. Και πέραν τούτου, ουδέν. Ο μαζάνθρωπος είναι ο κυβερνήτης. Ο μαζάνθρωπος είναι ο κυβερνώμενος.

Στις 5 Ιουλίου οι Καρδιτσιώτες Αργιθέας «ξανανταμώνουν» στον τόπο τους!

Αυτό κι αν είναι είδηση! Άπαντες οι Καρδιτσιώτες οι έλκοντες την καταγωγή από την υπερήφανη Αργιθέα ετοιμάζονται να… «ξανανταμώσουν» στα χώματα του τόπου τους, και πιο συγκεκριμένα στον Άγιο Νικόλαο Βλασίου Αργιθέας! Ωρέ τι είδηση είναι τούτη! Και πόσο σημαντική! Οργασμός προετοιμασίας παρατηρείται από τους υπεύθυνους της μεγάλης εκδήλωσης με την καρδιά όλων των Αργιθεατών να χτυπά σε πολύ γοργούς ρυθμούς, όπως άλλωστε η καρδιά του κάθε επαρχιώτη ο οποίος εμφανίζεται παθολογικά δεμένος με τον τόπο του. Ας καταθέσουμε κάπου εδώ και τη δική μας εμπειρία. Είχαμε ένα λογιστή από εκείνα τα μέρη, δηλαδή επαρχιώτη κανονικό, ο οποίος συνήθιζε να ρωτάει τους πάντες «από είσαι;», όπως ρωτούν όλοι οι χωρικοί στην ασύνειδη (όσο και απεγνωσμένη) προσπάθειά τους να βρουν ένα κοινό σημείο επαφής με τον Άλλο, τον οποίον βλέπουν πάντα ως κάτι το Διαφορετικό, ως απειλή. Ακόμη κι αν ο άλλος του έδινε μια άσχετη απάντηση (π.χ. «από τη Λαμία»), ο εξ Αργιθέας λογιστάκος απαντούσε με στερεότυπο τρόπο, και με ενθουσιασμό που δεν μπορούσε να κρυφτεί, «είμαστε κοντοχωριανοί μωρέ!». Αυτά και άλλα πολλά ευτράπελα παράγει η κλειστότητα συνείδησης που ονομάζεται επαρχιωτισμός. Το «αντάμωμα», πάντως θα γίνει. Ωρέ τι «αντάμωμα» θα είναι ετούτο! Οι Καρδιτσιώτες της Αργιθέας ετοιμάζονται πυρετωδώς, από τώρα κιόλας, να διασκεδάσουν με την καρδιά τους. Όπως μονάχα οι Καρδιτσιώτες εξ Αργιθέας ξέρουν να διασκεδάζουν. 

«Γιατί στα Τρίκαλα ο Σαμαράς και όχι στην Καρδίτσα;» φωνάζουν οι Καρδιτσιώτες!

Ποιος τους ακούει τους συμπαθείς Καρδιτσιώτες! Βέβαια, αυτό ισχύει γενικώς. Αλλά από χθες ισχύει και ειδικώς, αφού η απόφαση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, Σαμαρά, να επισκεφθεί το Τρίκαλο προκάλεσε οργίλες αντιδράσεις από την πλευρά των Καρδιτσαίων. «Έχουμε κι εμείς ψυχή! Μπορούσε να ’ρθει κι από δω!» λέει ο Κατσάρας, Καρδιτσιώτης γέννημα-θρέμμα. «Έχει κι η Καρδίτσα την δική της υπόσταση! Δεν είμαστε μικρή πόλη εμείς!» βροντοφωνάζει η κυρά-Ευδοξία από τους Σοφάδες. «Εδώ έπρεπε να έρθει να μιλήσει για τα αγροτικά θέματα! Στην Καρδίτσα! Εδώ μωρέ χτυπάει η καρδιά της αγροτιάς!» είπε, χωρίς να μασάει τα λόγια του, ο Παλάσκας, ο Καρδιτσιώτης από το Μουζάκι. Η αλήθεια είναι πως όλοι αυτοί οι συνάνθρωποι από την εξωτική Καρδίτσα έχουν τα δίκια τους. Γιατί η Καρδίτσα δεν είναι μια μικρή, ασήμαντη πόλη για να την προσπερνούν με το έτσι θέλω οι αρχηγοί των κομμάτων. Είναι να μην ακουστεί κάποια στιγμή ο βρυχηθμός αυτού του αδίκως υποτιμημένου τόπου… Και τότε, ω θεοί, θα ’ρθούνε τα πάνου κάτου!

«Ετούτος ο Καρδιτσιώτης, ο Κώστας ο Τσιάρας, είναι πολλά σημαντικός!»

 

Άκρως θετική εντύπωση προκάλεσε σε όλους τους κυπρίους αξιωματούχους η επίσημη επίσκεψη στη  «Μεγαλόνησο» του μεγάλου Καρδιτσιώτη πολιτευόμενου, του Κώστα του Τσιάρα! Με αποτέλεσμα να ακούς δεξιά κι αριστερά, από κυπρίους αδελφούς, σχεδόν μονότονα, τη φράση «ετούτος ο Καρδιτσιώτης, ο Κώστας οΤσιάρας, είναι πολλά σημαντικός!». Αμέτρητους συναδέλφους του πολιτευτές, καθώς και άλλους παράγοντες του δημόσιου βίου, είχε την ευκαιρία να συναντήσει ο Τσιάρας· και να τους πει ένα-δυο σημαντικά πράματα! Η ενθουσιώδης υποδοχή, άλλωστε, εκ μέρους των Κυπρίων δεν οφείλεται μονάχα στην πραότητα και τη  γλυκύτητα που χαρακτηρίζουν τον Καρδιτσιώτη πολιτευόμενο, αλλά και στην ουσία των λεγομένων του – λεγομένων, το δίχως άλλο, σημαντικών! Και τι δεν είπε ο Κώστας...  Ότι χρειάζεται διάλογος, πλέριος διάλογος, ότι η δικαιοσύνη πρέπει να πρυτανεύσει, ότι είναι άκρως απαραίτητο να αποφευχθούν μονομερείς ενέργειες που τορπιλίζουν τον διάλογο, ότι στο Κυπριακό χρειάζεται μια δίκαια και βιώσιμη λύση! Με λίγα λόγια, μίλησε από καρδιάς ο Τσιάρας, εκφράζοντας απόψεις ουσίας, τιμώντας την Ελλάδα, τιμώντας την Καρδίτσα!

Καρδιτσιώτης φόρεσε γραβάτα!

Περίεργα συμπεριφερόταν ο εξηντάχρονος άνδρας. Ένας άνδρας κάπως ακατέργαστος, καταφανώς λαϊκός, με μια απλότητα (ίσως κι απλοϊκότητα) που σε οδηγούσε στο συμπέρασμα πως τυχαία ο δρόμος τον έφερε στην Αθήνα. «Έχετε τίποτα;» τον ρωτούμε. «Όχι παιδί μου, μια χαρά είμαι» απαντά. «Σας βλέπω να κινείστε λίγο περίεργα» προσθέτουμε. «Είναι που φόρεσα για πρώτη φορά γραβάτα! Ήμουν σε ένα γάμο και έπρεπε να την φορέσω. Εγώ είμαι από την Καρδίτσα κι εκεί γραβάτες δεν φορούμε. Υπάλληλος ήμουνα όλα μου τα χρόνια – δεν χρειάστηκε να βάλω ποτέ μου γραβάτα. Ούτε καν στον δικό μου γάμο δεν χρειάστηκε να φορέσω. Είμαι ανύπαντρος!» αποκρίθηκε ο Καρδιτσιώτης. «Και πώς σας φαίνεται τώρα που την πρωτοφορέσατε;» ξαναρωτούμε. «Ωραίο πράμα η γραβάτα!» σχολιάζει ο εξηντάχρονος Καρδιτσαίος. «Σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι κάποιος! Σου δίνω μάλιστα τον λόγο μου ότι απ' εδώ και μπρος θα τη φοράω συνέχεια και στην Καρδίτσα!» απάντησε καθησυχαστικά.

Γιόμισε Καραγκούνηδες η ΕΡΤ!

 

Έκπληξη έκαμε σε πολλά στελέχη και υπαλλήλους της ΕΡΤ ένα παράδοξο φαινόμενο των τελευταίων ημερών: Παράξενοι άνθρωποι, κακοσχηματισμένοι και κακοντυμένοι, συρρέουν στην Αγία Παρασκευή, στο προαύλιο της ΕΡΤ! «Τι είναι όλοι ετούτοι οι ιδιαίτεροι άνθρωποι;» αναρωτιούνται πολλοί, παρατηρώντας χονδρά χαρακτηριστικά προσώπου, χέρια απεριποίητα, σανδάλια με χονδρά δάχτυλα, καγκουροεμφανίσεις με στενά ρούχα γιομάτα στάμπες και δεν συμμαζεύεται... «Καραγκούνηδες είναι! Βλαχοκαραγκούνηδες απ’ την Καρδίτσα! Έχουν έρθει για να ζητήσουν διορισμό και ρουσφέτια από τον συμπατριώτη τους, τον Διονύση Τσακνή!» ήλθε η διαφωτιστική πληροφορία. Ας ελπίσουμε, πάντως, ό,τι είναι να γίνει να γίνει γλήγορα, να κλείσουν τάχιστα οι τυχόν διορισμοί των ανθρώπων αυτών, γιατί η εικόνα της Λεωφόρου Μεσογείων πλημμυρισμένη από Καραγκούνηδες μόνο καλό δεν κάνει στη φυσιογνωμία της καινούργιας ΕΡΤ, αναδίδοντας έναν αέρα επαρχιωτισμού και υποβάθμισης απόλυτα αναντίστοιχο με τον κοσμοπολιτισμό του «πρώτη φορά Αριστερά».

Καραγκούνισα μέλος του «Δεν Πληρώνω» πίστεψε ότι θα της χαρίσουν τα χρέη!

Την απογοήτευση σκόρπισε στην καρδιά της 45χρονης Καραγκούνισας Παναγιώτας η απόφαση της κυβέρνησης να διατηρήσει τον ΕΜΦΙΑ και να μην χαρίσει τα χρέη! «Αλλιώς τα περιμέναμε από μια δημοκρατικιά αριστερά κυβέρνηση!» δήλωσε, γιομάτη οργή, η Καραγκούνισα. «Αλλιώς μας τα’ πανε κι αλλιώς τα βρίσκουμε. Εγώ ανήκα στο κίνημα “Δεν Πληρώνω”. Ούτε χαράτσι πλήρωσα. Και σήκωνα και τις μπάρες στην εθνική οδό για να περνάω λεύτερα, χωρίς να πλερώνω διόδια!» πρόσθεσε η δημοκρατική Καραγκούνισα. Η απογοήτευση της Παναγιώτας «Δεν Πληρώνω, Δεν Πληρώνω» Καυχίτσα δεν μπορεί να κρυφτεί. «Αν δεν πάρουν πίσω τις αντιδραστικές αποφάσεις και δεν μας χαρίσουν τα χρέη, δεν πρόκειται να ξαναψηφίσω Αριστερά!» δήλωσε γιομάτη (δικαιολογημένο) μένος η Καραγκούνισα, κρούοντας δυνατά τον κώδωνα του κινδύνου προς την κυβέρνηση.

ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας: «Να πάρει τα πράγματα στα χέρια του ο Λαός!»

Μπόλικη η απογοήτευση των Συριζαίων Καρδίτσας. Αλλιώς τα περίμεναν κι αλλιώς τα βρήκαν οι επαρχιώτες. Ο Καρδιτσιώτικος συριζαίικος βολονταρισμός, η θρησκευτική πίστη στην ιδεολογία και την κατοχή της μοναδικής αλήθειας, όπως φαίνεται, δεν αρκούν για να παραχθεί πρακτικό αποτέλεσμα. Στους καφενέδες και στα ουζερί της πόλης, το κουβεντολόι, το ατέλειωτο κουβεντολόι, δίνει και παίρνει. Οι Συριζαίοι της Καρδίτσας, ανάμεσα σε τσίπουρο, ρετσίνα και μεζέ, και με το τσιγαράκι στα χέρια, αναλύουν την επικαιρότητα, σχολιάζουν, διασταυρώνουν τα (Καρδιτσιώτικα) ξίφη τους, διατυπώνοντας λύσεις για τους πάντες και τα πάντα. «Η Δημοκρατία πρέπει να νικήσει!» – αυτό είναι το σημείο αναφοράς της (σημαντικής) σκέψης τους. Αλλά και πιο ειδικά, τώρα που τα πράματα έχουν ζορίσει, τώρα που το κωλοδάχτυλο της πραγματικότητας βιδώνονται στριφτά και επώδυνα μέσα στα επαρχιώτικα οπίσθιά τους: «Τώρα ήρθε η ώρα να πάρει τα πράματα στα χέρια του ο Λαός!» διακηρύττουν, πιστεύοντας βαθιά μέσα τους πως έτσι θα χαραχθεί ο δρόμος προς την οριστική λύση.

Γιατί αδρανεί ο Νίκος Σαλαγιάννης;

Σε πολλούς, σε πάρα πολλούς, έχει κάμει εντύπωση η αδράνεια που επιδεικνύει ο πολιτευτής Καρδίτσης του Κινήματος, Νίκος Σαλαγιάννης. Ο Νικόλας, σε τούτους του κρίσιμους καιρούς και μολονότι αδιαμφισβήτητα διαθέτει τις ικανότητες, εντούτοις δείχνει διστακτικός να εισέλθει, και μάλιστα πλησίστιος, στην κεντρική πολιτική κονίστρα θέτοντας υποψηφιότητα για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα σε μια περίοδο που, σύμφωνα με ούλες τις προβλέψεις, θα έπαιζε με λίαν δυνατές πιθανότητες καθολικής επικράτησης! Όμως ο Νίκος, αντί να έμπει στο αλώνι της πολιτικής και να τα κάμει γης μαδιάμ, δείχνει ασύγγνωστη, ου μην αλλά και ανεξήγητη, διστακτικότητα. «Τι περιμένει ο Νίκος ο Σαλαγιάννης για να αναλάβει πρωτοβουλίες;» ρωτούν μετ’ επιτάσεως πολλοί έλληνες πολίτες. Αυτή είναι και η δική μας απορία. Τι περιμένει, άραγε, ο συμπαθέστατος Νικόλας για να εισέλθει στο κεντρικό τερέν και να δείξει σε όλους πώς παίζεται η (πολιτική) μπάλα; Αυτό παραμένει ένα πολύ μεγάλο μυστήριο που μόνον ο χρόνος μπορεί να λύσει. Ίσαμε τότε, εμείς οι υπόλοιποι, που κρεμόμαστε από τις διαθέσεις του Σαλαγιάννη, μόνο να ελπίζουμε μπορούμε.

Φώφη Γεννηματά ψηφίζει το ΠΑΣΟΚ Καρδίτσας!

Οι κάλπες δεν έχουν ακόμη κλείσει, ωστόσο δεν κρύβουν εκπλήξεις. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την συμπαθή πόλη της Καρδίτσας και τους ευκλεείς κατοίκους τους. Γιατί οι Καρδιτσιώτες, και μάλιστα οι (παλαιο)πασόκοι Καρδιτσιώτες, παραμένουν σταθεροί, χωρίς να αλλάζουν σε τίποτα. Έτσι, με ασφάλεια κανείς μπορεί να προβλέψει ότι την Φώφη τη Γεννηματά θα αναδείξουν στην πρώτη θέση. Τη Φώφη τη Γεννηματά θα ψηφίσουν ως μπροστάρη αρχηγό. Γιατί ετούτη η μεγαλοκοπέλα είναι που μιλά μες στην καρδιά τους. Γιατί ετούτη η μεγαλοκοπέλα, που και το κάτουρό της είναι πράσινο, αποτελεί σάρκα από την σάρκα του κάθε Καρδιτσιώτη, του κάθε Έλληνα. Μονάχα ο Καρδιτσιώτης Νίκος Σαλαγιάννης θα μπορούσε να αποτελέσει το αντίπαλο δέος φέρνοντας την πολυπόθητη ανανέωση. Μόνο που ο ελπιδοφόρος Σαλαγιάννης είναι αρκετά σεμνός για να εισέλθει στην εκλογική κονίστρα για την ανάδειξη νέου αρχηγού. Και κάθεται (για την ώρα) στα μετόπισθεν κρατώντας δυνάμεις για το μέλλον. Γιατί o Νίκος ανήκει στις χρυσές εφεδρείες του έθνους!

Παραλίγο να πνιγεί Καρδιτσιώτης ενώ έκανε μπάνιο!

Στον Πλαταμώνα η θερμοκρασία σήμερα θα ήταν ιδανική για μπάνιο. Και ο Παναγιώτης ο Τσιτσιρίγκας, ο ιδιωτικός υπάλληλος, το ήξερε, αφού είχε διαβάσει την πρόβλεψη καιρού από χτες, στον ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ. Και είπε, σαββατιάτικα, να ξεκλέψει μερικές στιγμές χαλάρωσης από το μαγκανοπήγαδο της καθημερινότητας. Και να φύγει από τον ζεστή και υγρή Καρδίτσα πηγαίνοντας ίσαμε τον Πλαταμώνα (ιστορικό τόπο διακοπών πολλών Καρδιτσιωτών) να βρέξει λιγάκι το πλαδαρό κορμί του. Με μεγάλες προσδοκίες ξεκίνησε ετούτη η μονοήμερη εκδρομή του Σαββάτου. Ποιος, όμως, να ήξερε τι δυσάρεστες εκπλήξεις έκρυβε… Γιατί ο Τσιτσιρίγκας, με το που έπεσε στα καταγάλανα νερά του Πλαταμώνα, με μια βουλιμική διάθεση να καταναλώσει κάθε όμορφη στιγμή που θα του χάριζε το κολύμπι, σαν να έχασε τον έλεγχο. Και ένιωσε να πνίγεται! Ορεινός ο Τσιτσιρίγκας, από τ’ Άγραφα, δεν κάτεχε την τέχνη του μπάνιου. Με αποτέλεσμα να σωθεί την τελευταία στιγμή απ’ τον πνιγμό. Αν μάλιστα δεν είχε δυνατή φωνή, πιθανότατα τώρα θα είχε ήδη αποδημήσει εις Κύριον! Γιατί το στεντόρειο «Βοήθεια! Βοήθεια χριστιανοί!» που βγήκε από το στόμα του Καρδιτσιώτη προτού χάσει τις αισθήσεις του κινητοποίησε τις αρχές, οι οποίες τον έσωσαν στο παραένα. Κι έτσι ο Παναγιώτης ο Τσιτσιρίγκας μπορεί και ζει! Αυτά συμβαίνουν όταν δεν έχεις καλή εξοικείωση με το κολύμπι, όντας Καρδιτσιώτης, βουνίσιος ή καμπίσιος, και παρ’ όλα αυτά επιθυμείς να παραστήσεις τον κολυμβητή, όπως ο συμπαθής Παναγιώτης. 

ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας: «Δεν κάνουμε δεκτές τις απαιτήσεις των δανειστών!»

Πολλοί, εντός κι εκτός της πολύπαθης χώρας της ελιάς, βράζουν με τις νέες εξωφρενικές απαιτήσεις των δανειστών, απαιτήσεις που βάζουν εμπόδια σε μια καλή πορεία της χώρας προς την ανάπτυξη και το γέμισμα της τσέπης των Ελλήνων με χρήμα. Μονάχα, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας εβρήκε το κουράγιο να πάρει μια αντρίκια θέση απάνου σ’ αυτό το πρόβλημα και να πει θαρραλέα τα πράγματα με τ’ όνομά τους. «Δεν κάνουμε δεκτές τις απαιτήσεις των δανειστών!» δήλωσε με εντυπωσιακή τόλμη ο ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας! Μια τίμια και ντόμπρα αντίδραση που σκόρπισε προβληματισμούς στο στρατόπεδο των δανειστών, αφού φαίνεται ότι μια τελευταία εστία αντίδρασης υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα, η οποία, από το ένδοξο και σημαντικό Καρδιτσιώτικο μετερίζι, θα δώσει τον αγώνα τον καλό μέχρι την κατατρόπωση των δανειστών και την τελική δικαίωση· μέχρι την τελική νίκη του Δίκιου και της Δημοκρατίας!

Από τους όρχεις του Τσακνή κρέμονται οι Καραγκούνηδες!

 

Πρώτη μέρα της νέας (και τόσο παλιάς) ΕΡΤ η σημερινή – μια μέρα χαράς και γιορτής. Πολλώ δε μάλλον που τώρα πια θα πρόκειται για μια δημοκρατική ΕΡΤ, χωρίς ανάγκη για πολλές-πολλές διευκρινίσεις. Μέρα χαράς και γιορτής και για τον Πρόεδρο Τσακνή, που, σε καιρούς καλλιτεχνικής ανεργίας και ευρισκόμενος εδώ και καιρό στα αζήτητα, ελεήθηκε με καρέκλα και με παχυλό μισθό, εξαργυρώνοντας δυνατούς ιδεολογικούς αγώνες ο μαχητής Καρδιτσιώτης. Μέρα χαράς και γιορτής, όμως, και για τους συμπατριώτες του Καραγκούνηδες που, βλέποντας έναν δικό τους άνθρωπο σε θέση διεθυντική στην ΕΡΤ, νιώθουν ότι διοικούν και οι ίδιοι! Από τους όρχεις τους Τσακνή κρέμονται ειδικά από σήμερα οι Καραγκούνηδες, αφού ο αγώνας του νέου Προέδρου της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης πιστεύουν ότι είναι και αγώνας Καραγκούνικος, δηλαδή και αγώνας δικός τους. Και, στηρίζοντας ηθικά τον άνθρωπό τους, θα δώσουν μάχη δυνατή με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία! Μια Καραγκουνοεπιτυχία που, γνωρίζοντας τόσο τον Τσακνή όσο και τους συμπατριώτες του, πρέπει ασφαλώς να θεωρείται σίγουρη!

«Θέλω να γλείψω τα μπούτια της κυρα-Τασίας Χριστοδουλοπούλου!» λέει ο Θανάσης ο Καρδιτσιώτης!

 

Πάντα μερακλής ο γεροντόφιλος Θανάσης. Πάντα φίλος φανατικός του σιτεμένου κρέατος ο Καρδιτσιώτης gilf hunter. Μόλις 18 ετών ο Θανάσης, αλλά το πάθος του για το ώριμο σώμα είναι αντιστρόφως ανάλογο του μεγέθους της ηλικίας του. Το πιο πρόσφατο πάθος του Θανάση είναι η αναπληρώτρια υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου. Αχ, πόσο πολύ τη θέλει την κυρα-Τασία! Πόσο πολύ την φαντασιώνεται! Δοξάρι έχει κάνει το μικρό του όργανο παίζοντας  χάρη σ’ αυτό όμορφες ερωτικές μελωδίες. Πόσο πολύ το παίζει το όργανό του ο Καρδιτσιώτης για χάρη της ηλικιωμένης υπουργού! «Θέλω πολύ να γλείψω τα μπούτια της κυρα-Τασίας!» λέει, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, ο Καρδιτσαίος παλινδρομιστής. Η ηδονή εκτοξεύεται στα ύψη και λόγω του ότι ο νεαρός Θανάσης και η κυρα-Τασία μοιράζονται τα ίδια ιδεολογικά φρονήματα· είναι κι οι δύο τους ΣΥΡΙΖΑ! Αυτός ο ευτυχής συνδυασμός κάνει τον Θανάση τον Καρδιτσιώτη, τον γεροντόφιλο κυνηγό, να πάλλεται από ηδονή κάθε που δουλεύει με θέμα την κυρα-Τασία. 

ΠΑΜΕ Καρδίτσας: «Εμπρός για αυξήσεις μισθών εδώ και τώρα!»

Ποιος είπε ότι κρίση έχει ρίξει και το ηθικό των κοινωνικοπολιτικών αγώνων; Πάντως όχι το ΠΑΜΕ Καρδίτσης που δηλώνει alive and kicking! Ίσως, μάλιστα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οι ΠΑΜΕτζήδες της Καρδίτσας είναι εδώ! Και το δείχνουν! Το κάλεσμα για δυνατό συλλαλητήριο την Τετάρτη στη (γνωστή) κεντρική πλατεία της πόλεως το πιστοποιεί. Και μάλιστα κατά τον πλέον εμφατικό τρόπο. «Οι μάσκες πέφτουν!» δηλώνει ευθαρσώς το ΠΑΜΕ Καρδίτσης. «Να γίνουν τώρα αυξήσεις σε μισθούς και επιδόματα! Άμεση κινητοποίηση βρε Έλληνες! Ξεσηκωμός τώρα!» προστάζει το κάλεσμα των αγωνιστών ΠΑΜΕτζήδων της Καρδίτσας. 10 Ιούνη το βραδάκι θα γίνει η εκδήλωση. Και όσοι Καρδιτσαίοι ζουν και αναπνέουν για κοινωνικοπολιτικούς αγώνες γιομάτους αποτέλεσμα, αγώνες που θα οδηγήσουν στις μεγάλες ανατροπές, πρέπει χωρίς αμφιβολία να είναι εκεί.

«Είμαι ερωτευμένος με τον Μίλτο Πασχαλίδη!»

Ο Αντώνης είναι ένας ομοφυλόφιλος Καρδιτσιώτης που ουδέποτε έχει αποπειραθεί να κρύψει το μεράκι του. Το ανδρικό σώμα τον κάνει και λιώνει! – δεν υπάρχει λόγος να το κρύβει. Ο Αντώνης, όμως, είναι και διανοούμενος. Και εκτός από σώμα ερωτεύεται και μυαλό. Έτσι ουδεμία έκπληξη προκαλεί ο –τουλάχιστον για την ώρα ατελέσφορος– έρωτας που νιώθει βαθιά μέσα του για τον έντεχνο καλλιτέχνη Μίλτο Πασχαλίδη! «Αυτός είναι άντρας!» λέει ο Αντώνης και δονείται σύγκορμος. «Ένας άντρας με το όλα του!» συμπληρώνει. «Τι άντρας! Τι τροβαδούρος! Μα και πόσο εναλλακτικός και δημοκρατικός! Και πόσο διανοούμενος! Είμαι ερωτευμένος μαζί του, πάει και τελείωσε!» δηλώνει με αποφασιστικότητα ο ερωτόπληκτος Καρδιτσιώτης, αποκαλύπτοντάς μας έναν ανδρικό έρωτα από άλλο ανέκδοτο! 

«Το χρήμα είναι πια ξεπερασμένο!» λέει το Εργαστήρι Αλληλεγγύης Καρδίτσας!

Πολλή και καλή δουλειά κάνει ετούτο το πρωτοποριακό Εργαστήρι Δημοκρατίας και Αλληλεγγύης Καρδίτσας. Μια δουλειά που είναι βέβαιο ότι θα βγει νικήτρια στη μάχη με το χρόνο. Γιατί τα συμπεράσματα των ερευνών ετούτου δω του σημαντικού Καρδιτσιώτικου εργαστηρίου δονούνται από πρωτοτυπία σπάζοντας μια και καλή της αλυσίδες του διανοητικού κομφορμισμού, αφού αποτελούν το αποτέλεσμα ευφάνταστων διανοητικών πτήσεων χωρίς προηγούμενο! Ο Θανάσης ο Τσακανίκας, ο ισχυρός άνδρας τούτης δω της αξιοπρόσεκτης συλλογικότητας, μελέτησε καλά τους μηχανισμούς της αγοράς. Της αγοράς έτσι όπως δομείται κάτω από την καπιταλιστική μπότα. Και κατέληξε και σε συμπέρασμα. Ένα συμπέρασμα σημαντικό!: «Το χρήμα πια, σύντροφοι, είναι ξεπερασμένο! Θα πρέπει να περάσουμε πια, και μάλιστα με γλήγορα βήματα, σε αυτό που ονομάζουμε “ανταλλακτική οικονομία”! Μια οικονομία πέρα κι έξω από κάθε εκμετάλλευση, με κύριο χαρακτηριστικό την αλληλεγγύη και την αθρωπιά! Για μια τέτοια δημοκρατική οικονομία εμείς παλεύουμε μέρα και νύχτα!». Δυνατά τα λόγια ετούτα που βγαίνουν, με απροσποίητο πάθος, από το στόμα του αποφασισμένου εναλλακτικού Καρδιτσιώτη. Λόγια που, το δίχως άλλο, μπορούν και προβληματίζουν.

Γιατί χάθηκε στη Λίμνη Πλαστήρα ο Μαυροδόγλου;

Αγωνία και προβληματισμό έχει προκαλέσει όχι μονάχα στις Αρχές της Καρδίτσας αλλά και στον απλό κόσμο ένα γεγονός που μόλις χθες το βράδυ είδε το φως της δημοσιότητας: ο περιπατητής Γιάννης Μαυροδόγλου από το Άργος δηλώθηκε αγνοούμενος ενώ είχε εκδράμει με προορισμό την περίφημη Λίμνη Πλαστήρα, το μόνιμο (και μόνο) αξιοθέατο της Καρδίτσας! «Πού είναι ο Μαυροδόγλου;» – αυτό αναρωτιούνται πλέον οι πάντες. Οι οικείοι του μιλούν για ένα ασίγαστο πάθος του περιπατητή Γιάννη προς την Λίμνη Πλαστήρα – τον αγαπημένο του προορισμό. «Ζούσε και ανέπνεε για τη συγκεκριμένη λίμνη ο Γιάννης. Εδώ και τέσσερα-πέντε χρόνια, επισκεπτόταν με μανία τη Λίμνη Πλαστήρα όποτε το μπορούσε! Καμιά φορά, μάλιστα, όταν ο καιρός ήταν καλός, έριχνε και καμιά βουτιά στα καταγάλανα νερά της αγαπημένης του λίμνης!». Πού πήγε, λοιπόν, ο περιπατητής Μαυροδόγλου; Γιατί χάθηκε; Μήπως τον κατάπιε η Λίμνη Πλαστήρα, η αγαπημένη του λίμνη; Τα κρίσιμα ετούτα ερωτήματα θα παραμένουν ανοιχτά όσο δεν εντοπίζεται ο ρέκτης περιπατητής.

Και οι Σοφάδες Καρδίτσας τιμούν την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος!

Ποιος θα το περίμενε… Κι όμως. Ακόμη και οι Σοφάδες Καρδίτσας τιμούν την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος! Τέτοια πρόοδος! Το περιβάλλον, πλέον, βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων. Στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων όλων εκείνων που θέλουν να δείχνουν ότι είναι σύγχρονοι, ότι μπορούν και κοιτούν μπροστά. Και οι Σοφάδες θέλουν να δείχνουν ότι δεν είναι πια οπισθοβαρείς, ότι δεν μπατάρουν προς τα πίσω. Όλος ο κόσμος, λοιπόν, των ιστορικών Σοφάδων, διά στόματος του (εκλεγμένου) δημάρχου τους, δηλώνει αταλάντευτη ευαισθητοποίηση απάνου στα θέματα του περιβάλλοντος. Διατρανώνοντας μια αδιαπραγμάτευτη απόφαση για περιβαλλοντική ευαισθησία. Αλλά τονίζοντας και την ανάγκη «για εδραίωση οικολογικής συνείδησης και παιδείας», αφού μονάχα έτσι θα επιτευχθεί  «μια καλύτερη ποιότητα ζωής», δεδομένου ότι «ζούμε σε έναν τόπο με πλούσια χλωρίδα και πανίδα» και άλλα τέτοια πρωτότυπα, που έχουν ακουστεί μεν, τα τελευταία χρόνια, κι από άλλα στόματα, μονάχα όμως από το στόμα ενός δημάρχου Σοφάδων θα μπορούσαν να ακουστούν με τόσην ευγλωττία. Μόνο ενθαρρυντικά συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν από μια τέτοια Σοφαδίτικη ευαισθητοποίηση. Πράγμα που δείχνει  ότι  όλα πάνε καλά· όλα πάνε μπροστά. 

Καρδιτσιώτης έκλεψε μια πατάτα!

Δύσκολα τα πράγματα! Και όποιος δεν το ξέρει καιρός είναι να το μάθει. Να μάθει και να καταλάβει τι σόι παρενέργειες έχει φέρει ετούτη δω η διαβολεμένη κρίση. Μια κρίση που άδικα υφιστάμεθα. Μια κρίση που μας αναγκάζει, κάποιες φορές, να πορευόμαστε στη ζωή ακόμη και με εξευτελιστικό τρόπο. Σ’ έναν τέτοιον εξευτελισμό οδήγησε η κρίση κι έναν Καρδιτσιώτη. Ωθώντας τον να κλέψει μια πατάτα! Από κεντρική λαϊκή αγορά της Καρδίτσης. Πολλές και πιεστικές οι ανάγκες σίτισης από τη μια, άκρως περιορισμένες οι οικονομικές δυνατότητες από την άλλη, και να που η κατάσταση ανάγκασε τον τίμιο Καρδιτσαίο δουλευτή, έναν για χρόνια μαχητή της ζωής, να απαλλοτριώσει μια πατάτα!  Για να μπορέσει να επιβιώσει! Σε πόσους ακόμη εξευτελισμούς θα μας οδηγήσει η κρίση; Σε πόσες ακόμη εκπτώσεις θα μας υποχρεώσει ο ξένος παράγοντας; Μήπως ήρθε η ώρα για μια μεγάλη λαϊκή αλλαγή; Μια αλλαγή με επίκεντρο τον απλό άνθρωπο που θα φέρει τα πάνου κάτου; Καρδιτσιώτες, Έλληνες, γρηγορείτε!

Βρέθηκε βιβλίο σε σπίτι Καραγκούνη!

Η Καρδίτσα κρύβει εκπλήξεις! – το έχουμε επισημάνει κατ’ επανάληψη αυτό. Και μάλιστα εκπλήξεις ευχάριστες. Μια από δαύτες είχε την τύχη να γευτεί γνωστός μας, ο οποίος και έσπευσε, σε κλίμα ενθουσιασμού, να μας τη μεταφέρει. Βρέθηκε βιβλίο σε σπίτι Καραγκούνη! – ναι, είναι αλήθεια! Μπορεί κανείς να δυσκολεύεται να το πιστέψει. Η συγκεκριμένη, όμως, μαρτυρία, προέρχεται από πρόσωπο υπεράνω υποψίας και, ως εκ τούτου, επ’ ουδενί μπορεί να αμφισβητηθεί. Το να βρεθεί βιβλίο σε σπίτι Καραγκούνη έως και πριν λίγους μήνες θα μπορούσε να θεωρηθεί αδιανόητο – ένα κακόγουστο αστείο διόλου, μάλιστα, πειστικό. Ωστόσο, καταπώς φαίνεται, η εποχή μας –μια εποχή πλέριας προόδου– γεννά αλλαγές κοσμογονικές. Δείχνοντας με καθάριο τρόπο ότι όλα είναι πλέον δυνατά και τίποτα δεν μπορεί να μας εκπλήσσει. Ούτε καν η ύπαρξη βιβλίου στο σπίτι ενός Καραγκούνη! 

Σπυρούλα η Καρδιτσιώτισα: «Θέλω να ταξιδέψω στο εξωτερικό!»

Η Σπυρούλα από την Καρδίτσα, η συμπαθέστατη Σπυρούλα που πολλές φορές μάς έχει απασχολήσει με τις ανασκαφές της στα χωράφια του Έρωτα, είναι δυνατός χαρακτήρας. Και ποτέ δεν το βάζει κάτω. Έτσι και τώρα, παρά τις δυσκολίες (οικονομικές και άλλες), συνεχίζει να θέλει· συνεχίζει να ποθεί – να επιθυμεί και πράγματα έξω από τον Έρωτα, τον παντοτινό της πόθο. Το τωρινό της «θέλω» είναι ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Να βγει και παραέξω απ’ την Καρδίτσα – και παραέξω απ’ την Ελλάδα. «Την Καρδίτσα την είδα και –πιστέψτε με– την ξέρω καλά» μας λέει. Για να προσθέσει: «Εδώ γεννήθηκα κι εδώ ζω – δεκαετίες τώρα. Πρέπει να δω τι γίνεται και παραέξω. Στην Ευρώπη – εκεί θέλω να πάω. Λονδίνο και Παρίσι. Να πάω και Βενετία, που είναι και ρομαντικά. Το μόνο πρόβλημα είναι που δεν έχω τα λεφτά. Έχω, όμως, τη θέληση!». Θα καταφέρει, άραγε, να ταξιδέψει στο εξωτερικό η Σπυρούλα; Θα καταφέρει να δώσει σάρκα και οστά σε τούτο δω το τελευταίο όνειρό της; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Το μόνο που ξέρουμε είναι πως, όπως έλεγε και ο Κοέλιο, «όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να το πραγματοποιήσεις». Κι αυτό είναι κάτι που η Σπυρούλα η Καρδιτσιώτισα ποτέ δεν το ξεχνά.

Θα συνεχίσει και του χρόνου ο Παύλος Σταματόπουλος;

Όλη η Καρδίτσα αγωνιά τώρα που σιμώνει το τέλος της (σημαντικής) τηλεοπτικής σεζόν: θα συνεχίσει και του χρόνου στην δημοφιλή εκπομπή Σπίτι μου Σπιτάκι μου ο Παύλος Σταματόπουλος; Θα συνεχίζει να σκορπίζει χαρά και μπρίο και την ερχόμενη σεζόν; Εντάξει, μπορεί ο παρουσιαστής Σταματόπουλος να μην είναι και το πρώτο βιολί της εκπομπής. Μπορεί να είναι αυτό που αποκαλούμε δευτερορολίστας ή παραγέμισμα. Ωστόσο, έχει καταφέρει να κερδίσει το δικό του κοινό. Ένα κοινό που αγωνιά να τον βλέπει και να τον καμαρώνει. Το κοινό της Καρδίτσας βρίσκεται σε μια από τις πρώτες θέσεις ως προς την αγάπη που τρέφει τόσο προς τον Σταματόπουλο όσο και την εκπομπή. Και θα ήταν κρίμα να τον χάσει από τους δέκτες του. Ειδικά σε μια χώρα όπου ο φθόνος περισσεύει. Και πολλοί θα ήσαν εκείνοι που θα ήθελαν, για λόγους ανταγωνισμού, τον Παύλο Σταματόπουλο εκτός παιχνιδιού. Ο Παύλος Σταματόπουλος πρέπει να μείνει και του χρόνου στην εκπομπή. Η τηλεόραση τον χρειάζεται. Το κοινό τον λατρεύει.