Αχ, η Σπυρούλα! Το κορίτσι αυτό από την Καρδίτσα, το έντιμο και καλοκάγαθο αυτό κορίτσι, που όλο και κάτι θέλει. Η επιθυμία –τυγχάνει πολύ γνωστό αυτό– είναι συνδεδεμένη με την ύπαρξη της Σπυρούλας. Ίσως και γιατί ποτέ στη ζωή της δεν μπόρεσε να έχει αυτό που πραγματικά επιθυμούσε· αυτό για το οποίο εφλέγετο η καρδιά της. Τώρα, προτεραιότητα στον κατάλογο των επιθυμιών της νεαρής Καρδιτσιώτισας είναι το να μπορεί να μιλά! «Θέλω να έχω λόγο! Να μπορώ να μιλώ για οποιοδήποτε θέμα! Χωρίς απαγορεύσεις! Δίχως περιορισμούς! Να μπορώ να μιλώ και να εισακούομαι!» λέει με λαχτάρα η Σπυρούλα. Αλλά συνάμα και με πίκρα. Με πίκρα, αφού νιώθει ότι η φωνή της δεν ακούγεται αρκετά. Ούτε και κανέναν, καταπώς φαίνεται, ενδιαφέρει. Δίκαιο το αίτημα της Σπυρούλας. Στο πνεύμα της εποχής. Να μιλήσει θέλει η Καρδιτσιώτισα. Να αποκτήσει κι αυτή φωνή. Και να ακουστεί. Να ακουστεί από το στόμα της αυτό που καίει σα λάβα μέσα στην ψυχή της. Γιατί πρέπει να ακουστούν ακόμη περσσότερο, ακόμη πιο δυνατά, και οι απλοί άνθρωποι.
No comments:
Post a Comment