«Είμαι κι εγώ Σαρλί» βροντοφωνάζουν οι Καρδιτσιώτες!

Δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η Καρδίτσα από αυτή τη φρενίτιδα δημοκρατίας, αυτό το πανηγύρι ελευθερίας με αφορμή τα γνωστά με το περιοδικό Charlie Hebdo. (Άλλωστε, τι είναι η ετούτη η μικρή, ασήμαντη Θεσσαλική πόλη παρά μια μικρογραφία της Ελλάδας...) Ανάθεμα, βέβαια, κι αν υπάρχουν καμιά δεκαριά άτομα στην Ελλάδα που να ξέρουν περί ποίου περιοδικού πρόκειται – ένα ανιαρό, ιδεοληπτικό έντυπο του κώλου γεμάτο αριστερίστικες ψευτοεπαναστατικές εξυπνάδες, κλαταρισμένο από αφελή «αντισυστημική» μονομέρεια, παιδαριώδη ελαφρότητα και ακαταμάχητο φανατισμό. Όμως τι σημασία έχει; Ο κόσμος δεν οδύρεται υποστηρίζοντας το εν λόγω περιοδικό. Αντιδρά μαζικά (και ασφαλώς συναισθηματικά), γιατί αυτό επιτάσσει η δημοκρατική του συνείδηση. Γιατί η ταϊζόμενη με εύπεπτες κοινοτοπίες μάζα, όπως είναι γνωστό, διψάει για λευτεριά! Έτσι και οι Καρδιτσιώτες. Η Καρδιτσιώτικη καρδιά τους δεν αντέχει τη στέρηση της ελευθερίας της έκφρασης. Ούτε και τη βία, όταν πλήττει την ισηγορία. Γι’ αυτό και, βασιζόμενοι σε επιπόλαιες αναλύσεις αστοιχείωτων, συγκεντρώθηκαν σήμερα στο Παυσίλυπο (αλλά και όπου αλλού μπορούσαν), με αυτοσχέδια πλακάτ στα χέρια, προκειμένου να ενώσουν και τις δικές του Θεσσαλικές φωνές διαμαρτυρίας βροντοφωνάζοντας, με την χαρακτηριστική ιδιότυπη προφορά τους, «Είμαι κι εγώ Σαρglί»! Είναι βέβαιο ότι και η δική τους φωνή, που βγαίνει μέσα από την φλεγόμενη για λευτεριά και δημοκρατία Καρδιτσιώτικη καρδιά τους, θα ενωθεί με τις φωνές ολάκερου του (χειραγωγούμενου μέσω του θυμικού) πλήθους, για να βάλει επιτέλους ένα οριστικό τέλος σε κάθε προσπάθεια φίμωσης της ελευθερίας της έκφρασης. Γιατί η παλλόμενη στους ρυθμούς της ευαισθησίας Καρδιτσιώτικη καρδιά, η Ελληνική καρδιά, όταν μιλά, μπορεί και κάνει τη διαφορά.