Στέφανος και Μανώλα: ένα ευτυχισμένο ζευγάρι της Καρδίτσας!

Δύσκολη δουλειά να περιγράψεις το δέσιμο του Στέφανου και την Μανώλας – ετούτου δω του εκπληκτικού ζευγαριού! Λες και ήταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. Έρωτας! – όχι αστεία. Ένας έρωτας που έκαμε την εμφάνισή του πάνω από τα κεφάλια (τις καρδιές, καλύτερα) των δύο Καρδιτσιωτών· ένας έρωτας πρωτότυπος, δυνατός, φλογοβόλος, που κρατεί καλά ίσαμε σήμερα. Ζουν ο ένας για τον άλλον τα δυο αυτά παλικαρόπουλα. Με τον έρωτα να δαφνοστεφανώνει την καθημερινότητά τους. Μια καθημερινότητα μάλλον τετριμμένη, χωρίς ιδιαίτερες διεξόδους ή απαιτήσεις.  Με την αγάπη, ωστόσο, μια αγάπη απλόχερη, να δίνει νόημα στον βίο τους. Ζουν ο ένας για τον άλλον τα δυο αυτά παιδιά. Και το μόνο που θέλουν είναι «να κάνουνε πράγματα μαζί». Αυτό θέλουν. Αυτό λένε. Και –γιατί κανείς να το αρνηθεί– το κάνουν πράξη· πράξη που τους προσφέρει πληρότητα. Η ευτυχία των δύο Καρδιτσιωτών έρχεται να ολοκληρωθεί από μια λεπτομέρεια: το ότι τα δύο αυτά παιδόπουλα γιορτάζουν την ονομαστική τους εορτή κοντά–κοντά. Ο Στέφανος σαν σήμερα – κάθε 27 του Δεκέμβρη· και η Μανώλα δυο μόλις μέρες πρωτύτερα – στις 25, ανήμερα  Χριστούγεννα! Με αποτέλεσμα, όπως λέει ευτυχισμένη η γλυκιά Μανώλα «να πιάνουμε τη γιορτή, την δική μας προσωπική γιορτή, από τις 25, και να την κρατάμε χωρίς σταματημό για τρεις ολόκληρες μέρες – ίσαμε τις 27! Είναι μια ευτυχισμένη σύμπτωση, ένα δώρο έρωτα που κάνουμε στους εαυτούς μας!». Όλα συνωμοτούν για να ευτυχίσουν ο Στέφανος και η Μανώλα. Όλα – ακόμα και οι ονομαστικές τους εορτές. Σαν μια ευλογία του Έρωτα σε τούτο το σημαντικό ζευγάρι! Και ταυτοχρόνως, από την δική τους πλευρά, σαν μια σπονδή στον θεό Έρωτα που τους έκαμε τόσο μα τόσο πλήρεις! Που τους έδωσε το προνόμιο να ζουν μια δεμένη, πλήρη ευτυχίας ζωή, στην πόλη της Καρδίτσας!