Το πιο στιβαρό άλογο στην Καρδίτσα το είχε ο Γαλαγάλας!

 

Καρδίτσα. Μια πόλις κατά βάσιν γεωργική / κτηνοτροφική. Από πάντα. Ίσως και σ’ αυτό, λένε κάποιοι, να οφείλεται το ότι βρίσκεται τόσο πίσω στον σημερινό κόσμο. Ωστόσο, η αναπόληση δίνει ελπίδα στους Καρδιτσιώτες, αφού πίσω σ’ εκείνα τα δύσκολα μα ηρωικά χρόνια πολλοί Καρδιτσιώτες είχαν ξεχωρίσει. Ένας από δαύτους ήταν και ο πασίγνωστος μεταφορέας Γαλαγάλας. Η φήμη του απλωνόταν σε ολάκερη την Καρδίτσα! Γιατί ο Σωτήρης ο Γαλαγάλας, ο σπουδαίος αυτός μεταφορέας, διέθετε το μεγαλύτερο και στιβαρότερο άλογο που είχαν δει ποτέ τα μάτια των Καρδιτσιωτών! Ένα άλογο θεόρατο, που έκανε άριστα την μεταφορική δουλειά του. Το φόρτωνε ο Γαλαγάλας σαν να μην υπήρχε αύριο. Το φόρτωνε απάνου στη σέλα. Αλλά το φόρτωνε επίσης και στα πλάγια, απ’ τ’ αριστερά κι απ’ τα δεξιά του. Και το τεράστιο αυτό άλογο, αγέρωχο, χωρίς ούτε στιγμή να αντιδρά, έκαμε τη δουλειά του στην εντέλεια, υπό τις αυστηρές βεβαίως οδηγίες του Γαλαγάλα. Ο κυρ-Σωτήρης Γαλαγάλας, όμως, το έζευε και στην άμαξα! Σ’ εκείνο το μονόκαρο που διέθετε ο φουκαράς ο κυρ-Σωτήρης, και που ήταν κατασκευασμένο ψηλά πάνω στ’ Άγραφα. Τότε ήταν που το άλογο, ένα άλογο που είχε προσφερθεί στον Γαλαγάλα από την UNRRA, βογκούσε! Κατάφερνε, ωστόσο, και έφερε εις πέρας την μεταφορική αποστολή του. Γιατί ουδείς μπορούσε ν’ αντισταθεί στις οδηγίες του Σωτήρη του Γαλαγάλα. «Και τι απέγινε το στιβαρό ετούτο άλογο;» θα αναρωτηθεί εύλογα κανείς. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα επωλήθη στον Μπακόλα. Ο οποίος συνέχισε, με την ίδια αυταπάρνηση, την τίμια δουλειά του Γαλαγάλα, με τις όμορφες θύμησες εκείνης της σκληρής μα ηρωϊκής εποχής να παραμένουν ζωντανές ίσαμε σήμερα.