Μένιος: «Μας κοροΐδεψαν [sic]!»

Πολύ δυσάρεστο, άκρως σπαρακτικό, να βλέπεις έναν κοινό άνθρωπο να πελαγοδρομεί στερημένος από τις ζωτικές του αυταπάτες. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Μένιος ο ποδηλατιστής. Ένα παιδί αριστερό και δημοκρατικό, που είναι μέσα σ’ όλα τα καλλιτεχνικά και πολιτικά δρώμενα της πόλης του της Καρδίτσας – ένας κουλτουριάρης κανονικός. Πίστεψε («οραματίστηκε», για να το πούμε στη δική του γλώσσα) σε μιαν αλλαγή, σε μια σημαντική ανατροπή. Και ψήφισε (και αυτός!) ΣΥΡΙΖΑ. Και από την Καρδίτσα όπου ζει, εργάζεται και ποδηλατεί, δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταλήξει σε συμπεράσματα. Τα οποία και διατυπώνει ευθαρσώς. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Νιώθοντας επαρκής γι’ αυτό. Τι κι αν ζει στην Καρδίτσα – δεν μπορεί να έχει κι αυτός απόψεις; Άλλωστε, όλοι μιλούν. Γιατί όχι κι αυτός; Ο Μένιος, το λοιπόν, βλέπει τα όνειρά του να διαψεύδονται. Μέσα σε μονάχα λίγες εβδομάδες. «Μας κοροΐδεψαν [sic] κι αυτοί! Μας πρόδωσαν. Έκαναν συντρίμμια τα όνειρά μας!» λέει ο (διαψευσμένος) Μένιος στηλιτεύοντας τη νέα κυβέρνηση. «Αλλιώς τα φανταστήκαμε κι αλλιώς ήρθαν τα πράματα» προσθέτει με απογοήτευση. «Πάντα προδομένος ο απλός Λαός. Δώστε βρε κυβερνώντες μια στάλα αλήθεια στον κόσμο! Μια στάλα αλήθεια θέλει τούτος δω ο Λαός και όχι το ψέμα…» σπαράζει (βουτηγμένος βέβαια ο ίδιος μέχρι το κεφάλι στο βολικότατο ψέμα), δείχνοντας να έχει καταλάβει βαθιά το πώς παίζεται τι παιχνίδι, το τι ζητάει ο Λαός. Βέβαια ο Μένιος, το Καρδιτσιώτικο αυτό βοϊδάκι, αλλά κι ο κάθε Μένιος, απ' την Καρδίτσα ή κι από όπου αλλού, θα ξανάβρει μια λύση –δηλαδή μια πίστη– που να τον ανακουφίζει ψυχικά, που να του δίνει ελπίδα. Δεν γίνεται αλλιώς. Γιατί ο μέσος ανθρωπάκος, ο θλιβερός και ασήμαντος άνθρωπος που η μαζική δημοκρατία τον έκανε να πιστεύει ότι μπορεί και να ξέρει και να μιλά, θα βρει (αναγκαστικά), ο δυστυχής, νέες ζωτικές αυταπάτες για να μπορέσει να υπάρξει, συνεχίζοντας την θλιβερή, ανιαρή και ασήμαντη ζωή του.